Παρ' όλο που δεν μου αρέσει να κάνω αναρτήσεις στα αγγλικά, βρήκα τυχαία το παρακάτω κι επειδή με αντιπροσωπεύει πολύ, σκέφτηκα να το αναρτήσω ως έχει.... Πράγματι, ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι, μέχρι τη στιγμή που το να είσαι δυνατός είναι η μόνη επιλογή που έχεις......
Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Στο καφέ του χαμένου χρόνου (Au Cafe du temps perdu)
Πόσες φορές και ειδικά τον τελευταίο καιρό δεν με ταξίδεψε αυτό το τραγούδι.........
Τα παιχνίδια της ζωής...
Έρχονται στιγμές που η λογική χάνει το νόημά της, μέσα σ' ένα συνδυασμό γεγονότων που μοιάζουν επιστημονικής φαντασίας... Τα παιχνίδια της ζωής τελικά είναι πολύ ανώτερα από οποιαδήποτε φαντασία.... Έρχονται στιγμές που υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τον πραγματικό κόσμο από τον φανταστικό... Έρχονται στιγμές που πλησιάζεις να περάσεις από την άλλη πλευρά της γραμμής...
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)