ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ...

Κάποτε όταν με ενοχλούσε κάτι, όταν θεωρούσα ότι προσβάλλομαι, θύμωνα, τσακωνόμουν, το έπαιρνα κατάκαρδα, το σκεφτόμουν όλη νύχτα...

Μεγάλωσα όμως πια... Και δεν το λέω με την άσχημη έννοια - σε σένα αναφέρομαι κουμπαρούλα - που θα σπεύσεις να μου πεις "τι;; μεγάλωσες;;"!! Όχι, το λέω με την έννοια ότι έχω περάσει πολλά για να κάθομαι να ασχολούμαι με πράγματα που λένε οι γύρω μου... Έχω καταλήξει πια, πως αν ο άλλος δεν καταλαβαίνει τη σιωπή σου, είναι σχεδόν απίθανο να καταλάβει και τα λόγια σου... Οπότε απλά έμαθα να αδιαφορώ...  Αν ο καθένας προσπαθεί να νιώσει σπουδαίος γυρίζοντας γύρω από τον εαυτό του, ας το κάνει... Εγώ όμως θα είμαι εκτός εμβέλειας του κύκλου... Ας γυρίζει γύρω γύρω σαν τη γάτα που κυνηγάει την ουρά της...
Και μιας που αναφέρθηκα στα ζώα, να θίξω κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση τον τελευταίο καιρό... Γιατί κάποιοι άνθρωποι νιώθουν τόσο περήφανοι να αναφέρονται στον εαυτό τους συγκρίνοντάς τους με ζώα;; Μήπως στ' αλήθεια δεν αντιλαμβάνονται ότι μιλάμε για ΖΩΑ;;; Όταν λέει κάποια "είμαι αλεπού εγώ" τι ακριβώς εννοεί;; Η αλεπού είναι ζώο και το "προτέρημά της" είναι η πονηριά της!! Γιατί κάποιος μπορεί να νιώθει τόσο περήφανος για αυτό;; "είμαι γάτα", η γάτα πράγματι είναι ένα γλυκύτατο ζώο, ζώο όμως το τονίζω, το οποίο όμως σε ανύποπτη στιγμή, αν κάτι την ενοχλήσει, θα βγάλει τα νύχια της και θα σου επιτεθεί... "είμαι αετός εγώ"... εντάξει, είναι από τα πολυσυζητημένα πουλιά (ζώα) ο αετός, από τα πολυτραγουδισμένα, αλλά ας μην ξεχνάμε πως είναι αρπακτικό... Αν πεινάει, δεν θα σκεφτεί, απλά θα σε κατασπαράξει...
Και συνεχίζοντας, θα ήθελα να κάνω και μια αναφορά σε αυτούς που  "φοράνε παντελόνια"... Αυτό το "προνόμιο" της έκφρασης δεν το έχουν όσοι η φύση τους έδωσε όρχεις, αλλά όσοι έχουν την ψυχή, το τσαγανό και τα κότσια να φερθούν "αντρίκια"!!! Πριν από καιρό κάποιος που φοράει παντελόνια, δημιούργησε θέμα στη δουλειά επειδή είμαι γυναίκα και μάνα... Ομολογώ πως αυτό με έθιξε τόσο, ώστε να φερθώ με τρόπο που ούτε συνηθίζω αλλά ούτε και μου αρέσει να φέρομαι!! Αλλά κάποια στιγμή, όσο υπομονετικός κι αν είσαι, όσο ανεκτικός, όταν αντιλαμβάνεσαι πως οι άλλοι εκλαμβάνουν την ανοχή σου ως αδυναμία και όχι ως δύναμη, σκας!!! Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, παντελόνια δεν φοράνε αυτοί που λένε και κάνουν ότι γουστάρουν, χωρίς να σκέφτονται τίποτα παρά μόνο το τομάρι τους, ούτε αυτοί που δεν υπολογίζουν κανέναν και τίποτα... Αυτοί λέγονται αδίστακτοι!! Παντελόνια φοράνε αυτοί που φέρονται σαν άντρες και όχι σαν μαλάκες!! Πολύ θα ήθελα να του πω σήμερα, πως όταν πήρα την δεύτερη προαγωγή μου, την πήρα γιατί κάλυψα κάποιους και για να μην πέσουν κεφάλια, το πήρα όλο πάνω μου, χωρίς να ξέρω τις συνέπειες... Θεωρώ λοιπόν πως φέρθηκα "αντρίκια" και πως κάτι τέτοιο σημαίνει "φοράω παντελόνια" κι ας προτιμώ γενικά τις κοντές φούστες!!!! Έτσι απλά γιατί εγώ στη ζωή μου έχω μάθει να μην κοιτάω το τομάρι μου και να μη σκέφτομαι μόνο την πάρτη μου κι αυτό εμένα με κάνει να νιώθω καλύτερος άνθρωπος, από τις γάτες, τις αλεπούδες και τους αετούς που με περιβάλλουν!!!!!
Γιατί λοιπόν, έχω φτάσει σε μια ηλικία που έχω μάθει να αντέχω, αλλά όχι να ανέχομαι.....!!!!!!!