Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Για το γάμο στην Πάρο

Λένε ότι είμαι ευαίσθητη επειδή είμαι καρκινάκι... Δεν ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια, αυτό που ξέρω είναι πως αυτές τις μέρες έχω συγκινηθεί πολύ... Τέτοια μέρα, τέτοια ώρα, εγώ θα έπρεπε να είμαι Πάρο σ' ένα γάμο... Στο γάμο μιας φίλης που της το είχα υποσχεθεί όταν πριν από μήνες πήρε την απόφαση να το κάνει στην Πάρο..
Ήθελε να το κάνει Βενετία, αλλά το έκανε Πάρο για να είναι σίγουρη ότι θα ήμουν κι εγώ..."Θα είμαι εκεί εκτός απροόπτου" της είχα υποσχεθεί.. Αλλά το απρόοπτο ήρθε. Ευτυχώς τουλάχιστον χαρούμενο απρόοπτο...Μέχρι και τι θα πίναμε το προηγούμενο βράδυ είχαμε κανονίσει και είχε βασιστεί σε μένα να της διώχνω τους ανεπιθύμητους που θα προσπαθούσαν να εισβάλουν και να της χαλάσουν τη μέρα. Γιατί ξέρει καλά πως είμαι πολύ ευαίσθητη, αλλά και πολύ σκληρή όταν χρειάζεται... Και ξέρω πως υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι που θα της χαλούσαν τη μέρα, σήμερα... Ελπίζω οι "αντικαταστάτριες" αυτού του ρόλου να τα έβγαλαν πέρα... Η υπόσχεσή της ήταν πως θα με κρατούσε ενήμερη, να ξέρω πως είναι καλά για να μην αγχώνομαι. Όλες αυτές τις μέρες μιλούσαμε διαρκώς και τα είχε καταφέρει να είναι μόνιμα 'πιωμένη' και να μην της καίγεται καρφί για το τι γίνεται γύρω της! Σκέφτηκα σήμερα να μην την ενοχλήσω που ετοιμάζεται και τρέχει... Κι εκείνη απλά έβαζε φίλες της να μου τηλεφωνούν για να μου περιγράφουν με λεπτομέρειες τι γίνεται και να με διαβεβαιώνουν πως είναι καλά...Δεν ξέρω λοιπόν αν φταίει που είμαι ευαίσθητη, αλλά συγκινήθηκα πολύ που μέσα στον πανικό και τις ετοιμασίες και με τόσο κόσμο γύρω της να γίνεται χαμός, εκείνη με είχε στο μυαλό της γιατί ήξερε πως ανησυχώ και ήθελα να ξέρω πως είναι καλά.... Τώρα βέβαια πως θα καταφέρει να πάει στο γάμο πιωμένη, δεν ξέρω, αλλά δεν έχει και πολύ σημασία. Σημασία έχει πως είναι καλά και κατάφερε τελικά μετά από πολύ κόπο, να μην αφήσει κανέναν και τίποτα να της χαλάσουν έστω αυτές τις τελευταίες μέρες από το δικό της.... πάρτυ....!!!
Φιλενάδα... μπορεί να μην είμαι εκεί, αλλά είναι σαν να είμαι... Και θα περάσουμε πολλά απογεύματα παρέα χαζεύοντας φωτογραφίες και ακούγοντας λεπτομέρειες...
Τις ευχές μου για από εδώ και πέρα τις ξέρεις...Όχι για το γάμο, που στ' αλήθεια είναι ένα μεγάλο πάρτυ με πολλούς ανεπιθύμητους, αλλά για τη ζωή σου από εδώ και πέρα... Που είναι στο χέρι σου να μην αλλάξει τίποτα.... Να μείνεις ίδια... Κι ας έρχονται στιγμές που θα κοιτάζεις γύρω σου και θα αναρωτιέσαι αν εσύ δεν κάνεις κάτι καλά ή οι υπόλοιποι... Η δική μου θεωρία - που δεν ξέρω αν είναι σωστή ή όχι, αλλά ξέρω ότι σου ταιριάζει - είναι πως οι υπόλοιποι δεν κάνουν κάτι καλά.... Που αλλάζουν μετά το γάμο ή που προσπαθούν να αλλάξουν τον άλλο... Μείνε όπως είσαι και η ζωή σου θα είναι το ίδιο υπέροχη όπως ήταν μέχρι τώρα....
Τα υπόλοιπα, κατ' ιδίαν... Οσονούπω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου