ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ...

Το παρακάτω e mail το έλαβα πριν από πολύ καιρό,  για την ακρίβεια στις 4 Ιουλίου από την Ίριδα, αλλά μόλις πριν από λίγο το είδα... Με παίδεψε λίγο από greeklish να το μετατρέψω, αλλά προσπάθησα να μην αλλάξω ούτε κόμμα, ούτε ακόμα τον αριθμό από τις τελείες, γιατί έτσι και δεν το δημοσίευα καθαρά ελληνικά, κάποιος θα με κηνυγούσε κι όχι τίποτα άλλο, δεν είμαι ακόμα σε φάση να τρέχω... Υπάρχουν αρκετά mail που εκκρεμούν ακόμα και ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήμουν σε φάση να ασχοληθώ... Το συγκεκριμένο όμως είναι από έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου και για αυτό μόλις το είδα αμέσως το ανάρτησα...

ΙΡΙΔΑ

"Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μας που περνάμε κάποιες άσχημες φάσεις... Το θέμα είναι να έχουμε την δύναμη να παλεύουμε και να νικάμε όλα αυτά που μας ρίχνουν και να γελάμε... Να γελάμε πραγματικά... και εξωτερικά και εσωτερικά... Βέβαια υπάρχουν φορές που μας πέφτουν όλα μαζί και δεν παίρνουμε ανάσα... Τι γίνεται όταν αισθάνεσαι προδομένος από όλους και από όλα;;; Όταν εξωτερικά είσαι ήρεμος αλλά από μέσα σου ουρλιάζεις;;;;;;

Φυσικά για τα περισσότερα φταίμε εμείς οι ίδιοι.. Τα προκαλούμε να συμβούν ή δεν προσέχουμε όσο πρέπει.. Δεν προσέχουμε ή τα προσπερνάμε γιατί δεν φανταζόμαστε ότι θα συμβεί κάτι άσχημο σε εμάς... εθελοτυφλούμε... εθελοτυφλούμε σε σχέση με το ποιους έχουμε δίπλα μας... το σύντροφο... τους φίλους μας... εθελοτυφλούμε για το τι μπορεί να πάθουμε ανά πάσα στιγμή... και ενώ ξέρουμε ότι το σημαντικότερο όλων είναι η υγεία μας δεν δίνουμε την απαραίτητη σημασία γιατί βάζουμε πιο πάνω την απόλαυση... λέμε δεν βαριέσαι;;; Σε μένα θα συμβεί;;; Μόνο όταν πάθουμε κάτι θυμόμαστε ότι πρέπει να προσέχουμε....

Πώς τα ξεπερνάς λοιπόν όταν έρχονται όλα μαζί;;; Πώς μπορείς να βάλεις προτεραιότητα στο ποιο θα πολεμήσεις πρώτο;;; Το πιο σημαντικό από όλα είναι η υγεία, μετά οι φίλοι, μετά τα επαγγελματικά και μετά τα αισθηματικά.... Ή μήπως όχι;;;; Αν έχουν πέσει όλα μαζί όμως πώς να ξεπεράσεις το ένα αν σου λείπει το άλλο;;;

Πρέπει να σταθείς στα πόδια σου και να παλέψεις... να παλέψεις μόνος... δεν είναι το πιο εύκολο, αλλά δεν είναι και λύση να παραδοθούμε στα προβλήματα και να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά... για όλα υπάρχει λύση.. και όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο... Έτσι μου έμαθαν εμένα.... Μου έμαθαν πως ότι και να έχω να μην παραδίδω τα όπλα και να παλεύω... να παλεύω γιατί έτσι κάνουν οι δυνατοί άνθρωποι... Και όλοι μας έχουμε κάποια δύναμη μέσα μας... Το θέμα είναι να την αξιοποιήσουμε σωστά... Άλλωστε αν δεν παλέψουμε εμείς για τον εαυτό μας ποιος θα το κάνει;;;

Μερικοί από εμάς βέβαια είμαστε λίγο πιο τυχεροί... Έχουμε ανθρώπους που ξέρουμε ότι θα είναι εκεί για πάντα... Αυτούς δεν τους βάζω στην κατηγορία των φίλων, αλλά στης οικογένειας... Γιατί εγώ έτσι τους αισθάνομαι... σαν την οικογένειά μου... Είναι πάντα εκεί για μένα και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό!!"