Ένα ευχαριστώ στην κουμπαρούλα μου την τρελή που έτρεχε να πάρει γάντια στη βαφτιστήρα της, γιατί έκλαιγε που έχασε το γάντι της σχολείο... Τι να πω... Χωρίς λόγια... Είναι σπουδαίο να αποδεικνύεται καθημερινά πως οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει να είναι στη ζωή σου, είναι τόσο... υπέροχοι.... Δεν θα πω ευχαριστώ, γιατί έχουμε πει πως μεταξύ μας δεν χρειάζεται... Ήταν όμως τόσο συγκινητικό... Κοιμήθηκε φορώντας τα γάντια που της έφερε η νονά της...
Είναι όμορφο να έχεις ανθρώπους που προσπαθούν να σου φτιάξουν τη μέρα από το πρωί, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας... Με ένα αστείο για να ξεχαστείς - κι ας σου σπάει τα νεύρα - με ένα τηλεφώνημα για να σε κάνουν να γελάσεις... Γιατί αυτό σημαίνει πως σε νοιάζονται... Κι αυτό είναι τύχη...
Έχω ξαναπεί πως όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνομωτεί... Μπορεί πολλά να πηγαίνουν στραβά, αλλά δεν μπορεί... Θα συνομωτήσει το σύμπαν... :)
Είναι όμορφο να έχεις ανθρώπους που προσπαθούν να σου φτιάξουν τη μέρα από το πρωί, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας... Με ένα αστείο για να ξεχαστείς - κι ας σου σπάει τα νεύρα - με ένα τηλεφώνημα για να σε κάνουν να γελάσεις... Γιατί αυτό σημαίνει πως σε νοιάζονται... Κι αυτό είναι τύχη...
Έχω ξαναπεί πως όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνομωτεί... Μπορεί πολλά να πηγαίνουν στραβά, αλλά δεν μπορεί... Θα συνομωτήσει το σύμπαν... :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου