Σε ποιον αρέσει η θλίψη; Πόσες φορές δεν παλεύουμε με τον εαυτό μας, τις σκέψεις μας προκειμένου να διώξουμε οτιδήποτε δυσάρεστο κατακλύζει το μυαλό μας; Εύκολο; Σίγουρα όχι... Όχι όμως και ακατόρθωτο! Θέλει δύναμη... Θέλει θέληση... Θέλει στόχο... Κάποιες φορές τα καταφέρνουμε και καποιες όχι.
Μία ψυχή όταν μιλάμε στο τηλέφωνο και με καταλαβαίνει ακόμα κι από τον τόνο της φωνής μου ότι είμαι θλιμμένη (όσο κι αν προσπαθώ να υποκριθώ για το αντίθετο) μου φωνάζει: "Θετικές σκέψεις δεν έχουμε πει; Πίστεψε το και θα γίνει"... Ένα πρωί πίνοντας τον καφέ μου λίγο πριν πάω στη δουλειά κι έχοντας κατακλυστεί από μαύρες σκέψεις, έλαβα ένα μήνυμα: "Μια καινούρια μέρα ξημέρωσε. Χαμογέλα και θα γίνει όμορφη!" Μου έκανε προώθηση το ίδιο μήνυμα που είχα στείλει όταν αυτή η ψυχή δεν ήταν καλά και ήμουνα εγώ... Μου θύμισε απλά ότι είναι ολα θέμα σκέψης... Χαμογέλασα και ξεκίνησα τη μέρα μου με τη σκέψη ότι υπάρχουν άνθρωποι που μας νοιάζονται αληθινα... Που είναι εκεί όταν τους χρειαζόμαστε... Που θα μας στείλουν ένα πρωινό μήνυμα και θα μας φτιάξουν τη διάθεση... Έτσι απλά! Αυτοί οι άνθρωποι είναι φίλοι. Αληθινοί φίλοι... Και νιώθω τόσο τυχερή που υπάρχουν στη ζωή μου! Και σε αυτούς οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό που είμαι σήμερα...
Μία ψυχή όταν μιλάμε στο τηλέφωνο και με καταλαβαίνει ακόμα κι από τον τόνο της φωνής μου ότι είμαι θλιμμένη (όσο κι αν προσπαθώ να υποκριθώ για το αντίθετο) μου φωνάζει: "Θετικές σκέψεις δεν έχουμε πει; Πίστεψε το και θα γίνει"... Ένα πρωί πίνοντας τον καφέ μου λίγο πριν πάω στη δουλειά κι έχοντας κατακλυστεί από μαύρες σκέψεις, έλαβα ένα μήνυμα: "Μια καινούρια μέρα ξημέρωσε. Χαμογέλα και θα γίνει όμορφη!" Μου έκανε προώθηση το ίδιο μήνυμα που είχα στείλει όταν αυτή η ψυχή δεν ήταν καλά και ήμουνα εγώ... Μου θύμισε απλά ότι είναι ολα θέμα σκέψης... Χαμογέλασα και ξεκίνησα τη μέρα μου με τη σκέψη ότι υπάρχουν άνθρωποι που μας νοιάζονται αληθινα... Που είναι εκεί όταν τους χρειαζόμαστε... Που θα μας στείλουν ένα πρωινό μήνυμα και θα μας φτιάξουν τη διάθεση... Έτσι απλά! Αυτοί οι άνθρωποι είναι φίλοι. Αληθινοί φίλοι... Και νιώθω τόσο τυχερή που υπάρχουν στη ζωή μου! Και σε αυτούς οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό που είμαι σήμερα...
Όλοι οι άνθρωποι κάποιες στιγμές της ζωής μας χρειαζόμαστε ένα στήριγμα. Για μένα εσύ και άλλη μία ψυχή είστε τα στηρίγματά μου, οι καλύτεροι μου φίλοι, οι δεύτεροι γονείς μου. Στις χειρότερες μου μέρες είστε πάντα εκεί. Όταν πέφτω με σηκώνετε μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω. Είστε από τους ανθρώπους που μου φτάνει μόνο να τους ακούσω για να γίνω καλύτερα.Είστε οι δικοί μου άνθρωποι. Γι αυτό και προσπαθώ όσο μπορώ να κάνω και γω το ίδιο για εσάς. Ευχαριστώ που είστε δίπλα μου, ευχαριστώ για την επικοινωνία που έχουμε και που έχετε συμβάλλει κατά πολύ στη δημιουργία του χαρακτήρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε γνώρισα σχεδόν στην ηλικία της κόρης μου... Σε θυμάμαι ακόμα να τρυπώνεις κάτω από το τραπέζι - όπως ακριβώς έκανε χθες η μικρή μας - προσπαθώντας να παίξεις ή τελικά να ακούσεις... Μου ήταν αδιανότο τότε να σκεφτώ ότι σήμερα θα έχω αυτή τη σχέση με εκείνο το ανέμελο κοριτσάκι.. Σύμπτωση; Τυχαίο; Χμμμμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτάζοντας χθες εσένα με την κόρη μας, το μόνο που σκεφτόμουν είναι πως ελπίζω σε μερικά χρόνια να νιώθεις για εκείνη όπως εγώ για σένα, κι εκείνη όπως εσύ για εμένα...
Σ' αγαπάω μικρή μου κι ότι κι αν συμβαίνει στη ζωή μου, πάντα θα είμαι εκεί.. δίπλα σου.. να βάζω λίγο συναίσθημα στη λογική σου κι ας φωνάζουν οι υπόλοιποι.. Γιατί ότι και να λένε αυτή η παρενέργεια του εγκεφάλου μας, μας έχει δέσει τόσο πολύ! και φαντάζομαι πως δεν υπάρχει αντίλογος σε αυτό!!!