"Είναι στιγμές που θες να μιλήσεις σε κάποιον και απλά δεν έχεις κανέναν.. Και δεν έχεις ούτε καν το ιντερνετ.. Ξέρω ότι είναι αργά αλλά ήθελα να το πω σε κάποιον..."
Αυτό είναι ένα μήνυμα που μου έστειλε μια ψυχή, μια φίλη, ένας δικός μου άνθρωπος, προχθές αργά το βράδυ.. Δυστυχώς, εγώ είχα κλειστό το κινητό, κοιμόμουν και το έλαβα την επόμενη μέρα το πρωί..
Θέλω να της ζητήσω συγνώμη για δύο λόγους: Πρώτον όχι που κοιμόμουν, αλλά που δεν ένιωσα ότι με είχε ανάγκη και να ξυπνήσω και δεύτερον που δεν έχω καταφέρει ακόμα να την κάνω να νιώθει τόσο άνετα μαζί μου που να πάρει στο σταθερό να με ξυπνήσει...ότι ώρα κι αν είναι... ότι κι αν θέλει να μου πει... δεν υπάρχουν σημαντικά ή λιγότερο σημαντικά πράγματα για να ξυπνήσουμε έναν άνθρωπο που νιώθουμε δικό μας... αρκεί η ανάγκη που έχουμε να μιλήσουμε σε κάποιον...Και ξέρεις καλά ότι εγώ θα το έκανα σε εσένα... Να ξέρεις ένα πράγμα για μένα. Δύσκολα εμπιστεύομαι. Πολλές φορές ενστικτωδώς..Δύσκολα ανοίγομαι.. Δύσκολα λέω πράγματα για μένα.. Οι περισσότεροι που με ξέρουν, δεν ξέρουν ούτε το ένα εκατομμυριοστό από τη ζωή μου.. Εσύ ανήκεις σε αυτούς που ξέρουν...Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε να ανοιχτώ... Όταν όμως το κάνω, το κάνω αληθινά.. Οι άνθρωποι που κάνω παρέα ξέρεις ότι είναι ελάχιστοι. Μετρημένοι. Με πόσους ανθρώπους νομίζεις έχω την άνεση να τους παίρνω και να τους λέω "σε 10 λεπτά είμαι εκεί να σε πάρω να πάμε για καφέ"; Χωρίς να σε ρωτήσω αν έχεις όρεξη..Γιατί νομίζεις ότι το έκανα; Είχα ανάγκη από μία φίλη. Και σε πήρα. Έτσι απλά... Το ίδιο περιμένω να κάνεις κι εσύ την επόμενη φορά... ότι ώρα κι αν είναι... ανήκεις σε αυτούς τους ελάχιστους, μετρημένους ανθρώπους της ζωής μου...
Αυτό είναι ένα μήνυμα που μου έστειλε μια ψυχή, μια φίλη, ένας δικός μου άνθρωπος, προχθές αργά το βράδυ.. Δυστυχώς, εγώ είχα κλειστό το κινητό, κοιμόμουν και το έλαβα την επόμενη μέρα το πρωί..
Θέλω να της ζητήσω συγνώμη για δύο λόγους: Πρώτον όχι που κοιμόμουν, αλλά που δεν ένιωσα ότι με είχε ανάγκη και να ξυπνήσω και δεύτερον που δεν έχω καταφέρει ακόμα να την κάνω να νιώθει τόσο άνετα μαζί μου που να πάρει στο σταθερό να με ξυπνήσει...ότι ώρα κι αν είναι... ότι κι αν θέλει να μου πει... δεν υπάρχουν σημαντικά ή λιγότερο σημαντικά πράγματα για να ξυπνήσουμε έναν άνθρωπο που νιώθουμε δικό μας... αρκεί η ανάγκη που έχουμε να μιλήσουμε σε κάποιον...Και ξέρεις καλά ότι εγώ θα το έκανα σε εσένα... Να ξέρεις ένα πράγμα για μένα. Δύσκολα εμπιστεύομαι. Πολλές φορές ενστικτωδώς..Δύσκολα ανοίγομαι.. Δύσκολα λέω πράγματα για μένα.. Οι περισσότεροι που με ξέρουν, δεν ξέρουν ούτε το ένα εκατομμυριοστό από τη ζωή μου.. Εσύ ανήκεις σε αυτούς που ξέρουν...Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε να ανοιχτώ... Όταν όμως το κάνω, το κάνω αληθινά.. Οι άνθρωποι που κάνω παρέα ξέρεις ότι είναι ελάχιστοι. Μετρημένοι. Με πόσους ανθρώπους νομίζεις έχω την άνεση να τους παίρνω και να τους λέω "σε 10 λεπτά είμαι εκεί να σε πάρω να πάμε για καφέ"; Χωρίς να σε ρωτήσω αν έχεις όρεξη..Γιατί νομίζεις ότι το έκανα; Είχα ανάγκη από μία φίλη. Και σε πήρα. Έτσι απλά... Το ίδιο περιμένω να κάνεις κι εσύ την επόμενη φορά... ότι ώρα κι αν είναι... ανήκεις σε αυτούς τους ελάχιστους, μετρημένους ανθρώπους της ζωής μου...
Το ξέρω ότι είσαι πάντα εδώ για μένα και σ ευχαριστώ πολύ γι αυτό. Είσαι απ τους λίγους ανθρώπους που ξέρω ότι θα είναι πάντα εκεί για μένα... Και θα είμαι και γω πάντα εδώ για σένα, για σας... Απλά κάποιοι λόγοι δεν αξίζουν να χαλάμε τον ύπνο μας -ειδικά για σας που ο ύπνος είναι πολύτιμος!!-... Και πίστεψέ με έχω πολύ θάρρος... Απλά ίσως κάποιες φορές δεν δεχόμαστε ότι ο λόγος είναι τόσο σημαντικός για να ρίχνει εμάς, πόσο μάλλον για να ξυπνήσω αγαπημένα μου πρόσωπα... Άλλωστε έχω μάθει να είμαι μόνη μου... Δυστυχώς ή ευτυχώς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχήν δεν δέχομαι το ευχαριστώ για κάτι που μου βγαίνει αυθόρμητα... Γιατί όταν αγαπάς σου βγαίνει αυθόρμητα να είσαι εκεί για τον άλλον όταν σε χρειάζεται.. Εγώ δεν σου έχω πει ποτέ ευχαριστώ που είσαι πάντα δίπλα μας κι ας μην αρμόζει για την ηλικία σου αυτό.. Κανένας λόγος δεν είναι αρκετά ασήμαντος για να μη μου χαλάσεις τον ύπνο.. Και δεν είναι πολύτιμος ο ύπνος, εσύ είσαι πολύτιμη! Κι όταν υπάρχει λόγος που σε ρίχνει, θέλω να τον ξέρω για να μπορώ να σε ανεβάσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν ήθελα ποτέ να νιώθεις ότι είσαι μόνη σου.. Γιατί δεν είσαι... Αλλά αφού το νιώθεις, τότε σίγουρα κάποιο λάθος έχω κάνει και θα βρω τον τρόπο να το διορθώσω...