Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα συναισθήματα...

Μουσικούλα, φρέντο, παραλία, ξαπλώστρα και ο Τέλης και η τελίτσα κοιμούνται...
Μετά από πολύωρα ταξίδια και μικρή ταλαιπωρία ξαναβρεθήκαμε σ' ένα μέρος που μας γεμίζει... που μας ξεκουράζει και που μας φέρνει ένα σωρό αναμνήσεις... Και μη γελάτε, τι να κάνω που εγώ έτσι ζω;;

Και τώρα έχουμε και τις αναμνήσεις από μία υπέροχη και φασαριόζικη παρέα... Κρίμα που δεν κατάφεραν όλοι να απολαύσουν το υπέροχο μασάζ... Έχουμε μέρες ακόμα, μπορείτε να ξαναρθείτε!!...
Ίσως να είμαι περισσότερο κρυουλιάρα και έτσι δυστυχώς δεν κατάφερα να συναντήσω μία φίλη και τη στεναχώρησα, αλλά τι να κάνω; Φτάσαμε στην άκρη Θεού, το προσπαθήσαμε, αλλά κάποια μέρη μας κάνουν και κάποια άλλα όχι! Κι ένα έχω μόνο να σας πω... Γκρίνιαζα αυτή τη φορά εγώ περισσότερο και από τον Τέλη... Τι άλλο να πω;;; Δεν μας πήγαινε το μέρος... Δεν πειράζει όμως... Ή στην Αθήνα την άλλη βδομάδα ή στην Πάρο αρχές Σεπτέμβρη...
Υ.Γ. Έχουν χαιρετίσματα η ηρωίδα και η μεγάλη κουμπάρα από τον Μάο Τσε Τάγκ...!!!