Τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε μέσα από αυτά...

Δεν είμαι σίγουρη αν η λέξη 'λάθος' είναι η σωστή, ή εάν αυτό που εννοώ είναι απλά η λέξη επιλογή. Σωστή ή λάθος ποιος ξέρει να σου πει; Ίσως θα ήταν πιο σωστός τίτλος να βάλω "μαθαίνουμε μέσα από τις επιλογές μας"... Αυτό που τη στιγμή που το κάναμε το θεωρούσαμε σωστό ή ακόμα και λάθος αλλά το θέλαμε πολύ εκείνη τη στιγμή, το είχαμε ανάγκη για διάφορους λόγους και τελικά το κάναμε και σήμερα έρχεται η στιγμή που πονάμε... που μετανιώνουμε... που θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο να το αλλάξουμε... Γιατί; Αφού το επιλέξαμε. Το θέλαμε. Δεν πρυτάνευσε η λογική... Καλώς; Κακώς; Δεν ξέρω...
Αυτό που ξέρω σίγουρα να σου πω είναι ότι από τις επιλογές μας στην πορεία της ζωής μας μαθαίνουμε τόσα πολλά... Ακόμα κι αν τελικά νιώθουμε, πιστεύουμε, καταλήγουμε πως ήταν λάθος επιλογή, η ουσία είναι ότι πήραμε ένα καλό μάθημα από αυτή, που ίσως σε άλλη χρονική στιγμή να το επαναφέρουμε στη μνήμη μας και να μας γλυτώσει από κάποια άλλη επιλογή της οποίας οι συνέπειες να είναι πολύ πιο σοβαρές κι εάν δεν είχαμε την εμπειρία της προηγούμενης επιλογής, να μην το αποφεύγαμε... Μπερδεμένα πράγματα, αλλά δεν ξέρω πως να τα γράψω και πώς να τα διατυπώσω για να καταλάβεις μόνο εσύ, αυτά που θέλω να σου πω....
Χθες το βράδυ μου είπες πως προτιμάς την ηρεμία, την ησυχία, το τίποτα, γιατί είναι πιο ασφαλές...πιο ανώδυνο... Εγώ σου είπα όχι... Σε προτιμώ να κλαις, να γελάς, από το να μην κάνεις τίποτα! Γιατί έτσι ζεις... Ξέρω... Πονάει... Αλλά αυτό ονομάζεται ζωή... Ξέρεις καλά πως πολύ συχνά λέω πως βαρέθηκα, κουράστηκα, θέλω λίγη ηρεμία στη ζωή μου, να είναι μία λίμνη, χωρίς φουρτούνες, χωρίς ούτε ένα βότσαλο να μπορεί να ταράξει τα ήρεμα νερά... Αλλά ξέρεις καλά πως όσο κι αν το λέω, τελικά δεν το επιλέγω. Επιλέγω τη ζωή που έχω... Που την έχω δημιουργήσει με τις επιλογές μου. Και τις σωστές και τις λάθος. Εμπειρίες λέγονται. Σοφία. Ζωή. Πολύ συχνά μπορεί να πονάει. Κάποιες φορές η αλήθεια είναι πως πονάει πολύ. Αλλά πριν φτάσουμε στον πόνο έχουμε ζήσει. Έχουμε απολαύσει. Έχουμε γευτεί. Έχουμε πονέσει. Κι ο πόνος είναι η λύτρωση.
Επίσης, θέλω να σου πω πως πολύ συχνά δεν είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τις επιλογές μας. Πολλές φορές μας ωθούν οι καταστάσεις, τα γεγονότα, οι άνθρωποι, να επιλέγουμε κάτι, που υπό άλλες συνθήκες ίσως και να μην το είχαμε επιλέξει. Αν οι άνθρωποι που έχουμε γύρω μας είχαν κάνει ή δεν είχαν κάνει κάτι, ίσως να είχαμε πράξει διαφορετικά... Μην απολογείσαι για τις επιλογές σου. Κανένας δεν είναι άξιος να σε κρίνει για αυτό που είσαι! Κι αν χάσεις κάτι από μία επιλογή που έκανες, αν οι συνέπειες είναι να το χάσεις, τότε σκέψου πως ίσως δεν άξιζε και τόσο τον κόπο να το έχεις. Νομίζω όμως πως δυστυχώς οι σοβαρότερες συνέπειες μιας επιλογής μας είναι η μάχη με τον εαυτό μας... Ακόμα κι αν δεν υπάρξει καμία άλλη συνέπεια από την επιλογή μας, το σίγουρο είναι πως εάν εμείς νιώθουμε άσχημα για αυτό που κάναμε, είναι η μεγαλύτερη τιμωρία μας... Και νομίζω πως δεν χρειάζεται να τιμωρούμε τον εαυτό μας, ούτε να είμαστε τόσο αυστηροί μαζί του.. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μαθαίνουμε από τις επιλογές μας, από τα λάθη μας, και να αξιολογούμε καλύτερα την επόμενη φορά αν μπορούμε να αντέξουμε τον πόνο, αν μπορούμε να αντέξουμε τις πιθανές συνέπειες... Αυτό απλά... Τόσο απλά και τόσο πολύπλοκα...