Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Η δύναμη της αγάπης...

Τι πιο όμορφο και πιο μαγικό από το να περνάς όμορφα με τα πιο μικρά και τα πιο σημαντικά μια μέρα που για κάποιους μπορεί να μη σημαίνει τίποτα, αλλά για μένα πολλά...
Γιατί όπως είπε και ο Παρθένος μου "Καλύτερα να της πάρεις τον άντρα παρά να ξεχάσεις τα γενέθλιά της"... Η αλήθεια είναι πως το έχω ξεπεράσει αυτό πια... Ναι κάποτε είχα μεγάλο θέμα, και διέγραψα ένα φίλο επειδή με ξέχασε κάποια φορά σε κάποια γενέθλια... Τα ξαναβρήκαμε και από τότε δεν το ξανάκανε ποτέ, αλλά πάντα αναρωτιόμουν αν με θυμόταν γιατί ήθελε ή από φόβο... Έτσι με τα χρόνια το ξεπέρασα...Εντάξει όχι εντελώς ομολογώ, πάντα κάτι περιμένεις από συγκεκριμένους ανθρώπους... Η μεγαλύτερη αλήθεια όμως είναι πως φέτος ήταν η πρώτη φορά που ήμουν τόσο πιεσμένη που το είχα ξεχάσει σχεδόν κι εγώ η ίδια.. Απλά επειδή έτυχε να είμαι στη δουλειά, έπρεπε να πάρω γλυκά και να κεράσω ένα σωρό άσχετο κόσμο και να ακούσω ένα σωρό τυπικές ευχές που μου ήταν παντελώς αδιάφορες πλην ελαχίστων... Γιατί δεν ξέρω για τους άλλους αλλά για μένα καμία ευχή δεν με αγγίζει αν δεν νιώθω τόσο κοντά με κάποιον ώστε να μου ευχηθεί με μια σφιχτή αγκαλιά... Το ομορφότερο και το σημαντικό δώρο... Κι έτσι ενώ η χθεσινή μέρα ήταν πραγματικά δύσκολη για μένα, κατάφεραν κάποιοι άνθρωποι να μου χαρίσουν υπέροχα γενέθλια... Ακόμα κι αν τους χαλούσα τις εκπλήξεις... Μια μικρή τούρτα με το τραγουδάκι από την πιο γλυκιά φωνούλα του κόσμου, με εμένα να έχω βγει από το μπάνιο με τις σαπουνάδες και τα μαλλιά να στάζουν επειδή χτυπούσαν επίμονα το κουδούνι, ήταν κάτι που με έκανε να δακρύσω από χαρά... Κι όταν το βράδυ έφυγα και μετά από μαραθώνιο ταξίδι έφτασα στον προορισμό μου, (γκρινιάζοντας λιγάκι), με περίμενε άλλη μια τούρτα σε ένα υπέροχο εστιατόριο πάνω στην παραλία και μου τραγουδούσαν κι από το κινητό σε ανοιχτή ακρόαση... Και μια ψυχή μου κρατούσε παρέα όλο το βράδυ με μηνύματα για να μου φτιάχνει τη διάθεση... Έτσι λοιπόν κατέληξα να έχω περάσει υπέροχα, ακόμα κι αν δεν ήμουν με τους ανθρώπους που θα ήθελα να είμαι... Γιατί καμιά φορά δεν χρειάζεται να είναι κοντά σου κάποιοι για να είσαι καλά... Απλά τους νιώθεις κοντά σου...
Και κάποια λόγια που ειπώθηκαν σε ένα γάμο για μένα, με συγκίνησαν τόσο πολύ κι ας ένιωθα άβολα με όλο τον κόσμο να με κοιτάει, γιατί ένιωσα τη δύναμη της αγάπης... Τη δύναμη που όταν κάποιους ελάχιστους ανθρώπους τους αγαπάς χωρίς εγωισμούς, τελικά το αντιλαμβάνονται, το νιώθουν και τελικά έχεις πετύχει ότι σημαντικότερο: Να ξέρουν πως θα είσαι πάντα εκεί, ότι κι αν χρειαστούν,και τους δίνεις δύναμη ακόμα κι όταν έχεις θυμώσει, απλά γιατί τους αγαπάς... Αυτή λοιπόν είναι η δύναμη της δικής μου αγάπης...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου