Υπάρχουν φορές που για διάφορους λόγους αμφιβάλουμε για διάφορα πράγματα... αναρωτιόμαστε... ενίοτε φοβόμαστε... Και εγώ είμαι της λογικής πως τα ξεκάθαρα πράγματα είναι τα καλύτερα. Μπορεί ίσως να μην έχουν το αποτέλεσμα που θα θέλαμε ή και να το έχουν, αλλά όπως και να έχει θα είναι η αλήθεια...
Τώρα βέβαια θα μου πείτε η αλήθεια είναι πάντα ότι καλύτερο;; Ίσως και όχι, γνωρίζουμε όλοι μας καλά πως τα "κατά συνθήκη ψεύδη" είναι απαραίτητα πολλές φορές στη ζωή μας... Όμως όταν μία κατάσταση μας τυραννάει καιρό, θα πρέπει να βρούμε το κουράγιο, το θάρρος να την ξεκαθαρίσουμε... Να διώξουμε τις αμφιβολίες... Γιατί κατά τη γνώμη μου είναι ότι χειρότερο να κοιμάσαι και να ξυπνάς και να αμφιβάλεις... Να αμφιβάλεις για το αν τα πράγματα είναι έτσι όπως τα βλέπεις, έτσι όπως τα νομίζεις ή αν τα έχεις πλάσει με τη φαντασία σου και ζεις σε έναν φανταστικό κόσμο... Κι εδώ έρχεται ο διχασμός προσωπικότητας... Γιατί πολύ συχνά εμένα προσωπικά μ' αρέσει να ζω στο δικό μου κόσμο... κι ας μην είναι αληθινός... Αλλά ακόμα κι όταν το κάνω αυτό, δεν μ' αρέσει να αμφιβάλω για αυτόν τον κόσμο... Τον νιώθω αληθινό, τον πιστεύω ως αληθινό κόσμο... Ζω αληθινά μέσα σ' έναν ίσως ψεύτικο κόσμο που έχω πλάσει με την φαντασία μου, αλλά εκεί μέσα ζω χωρίς αμφιβολίες... Αν εκεί μέσα μπουν αμφιβολίες, διαλύεται αυτός ο κόσμος... Είναι λίγο μπερδεμένα όλα αυτά, αλλά νομίζω ότι κάποιοι καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοώ...
Πριν από καιρό, κάποιος με ρώτησε τη γνώμη μου για κάτι... Σε μία πραγματικά δύσκολη στιγμή της ζωής του... Εγώ αυθόρμητα απάντησα πως εγώ δεν θα μπορούσα να ζω, να κοιμάμαι και να ξυπνάω μ' έναν άνθρωπο τον οποίο θα κοιτάω καχύποπτα... Που θα αμφιβάλω πάντα για αυτόν και για τις προθέσεις του... Κάποια άλλη ψυχή με ρώτησε για κάτι άλλο... Η απάντησή μου ήταν πάλι η ίδια κι ας ήταν εντελώς διαφορετικό το θέμα... "Προχώρα, μάθε και ζήσε με αυτό", της είπα... Καλώς ή κακώς δεν ξέρω... Ο κάθε ένας μας λειτουργεί διαφορετικά... Σκέφτεται διαφορετικά... Απλώς γενικά νομίζω πως το να ζεις με αμφιβολίες, με την αγωνία, είναι κάτι που σε κανέναν μας δεν αρέσει...
Η ζωή της σύγχρονης γυναίκας προσπαθώντας να είναι καλή σε όλα.. Καλή με τον εαυτό της, καλή σύζυγος, καλή μητέρα, καλή νοικοκυρά, καλή εργαζόμενη, καλή φίλη, καλή κόρη, καλή αδελφή, καλή συνάδελφος... Καλή παντού και πάντα... Χωρίς ελαφρυντικά... Για αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους η σύγχρονη γυναίκα σήμερα πάσχει από κατάθλιψη αλλά κανείς γύρω της δεν το βλέπει.. Πολλές φορές ούτε η ίδια.. Για αυτό καμιά φορά η απoτύπωση των σκέψεων, ακόμα κι αν είναι σκόρπιες, βοηθάει...
Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου