Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ όσους ήρθατε σήμερα να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μου... Ξέρω ότι κάποιοι ακυρώσατε σχέδια, αλλάξατε πρόγραμμα, κάποιοι κουράστηκαν και ζεματίστηκαν από τον ήλιο, αλλά δεν γκρίνιαξαν... και με κάνατε να νιώσω ξανά παιδί...!!
Οι περισσότεροι ήμασταν και άυπνοι από ξενύχτι, αλλά δεν μας αγγίζει τίποτα!!Γιατί δεν έχει σημασία πόσο είμαστε, αλλά πόσο νιώθουμε... Και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, νιώθουμε παιδιά και την καταβρήκαμε και στις παιδικές νεροτσουλήθρες!Και πάνε χάθηκαν τα ρούχα της ηρωίδας κι έκανε σέξυ εμφάνιση κι ας της χάλασε το μαλλί ο κουμπάρος! Αφού δεν σε πέταξαν έξω οι ναυαγοσώστες που μας πετούσες στην πισίνα, φτηνά τη γλυτώσαμε...!! Βέβαια εγώ σου χρωστάω, μετά τη συνομωσία με το ναυαγοσώστη στη μαύρη τρύπα...!!Και ξέρεις πως δεν μ' αρέσει να χρωστάω κομπάρε...!! Έχεις χάρη που με την πελοποννήσια πονηράδα σου έβρισκες πάντα τρόπους και γλυτώναμε την ατελείωτη ουρά...Η κουμπάρα βέβαια δεν ήθελε και δεν της άρεσε καθόλου που τη στριμώξαμε με τη μικρή κουμπαρούλα και για αυτό ξανανέβηκε και στην ψηλότερη!! Ο καλύτερος του χωριού βέβαια ήταν ο δάσκαλος και η φωτογραφία κάτω από το μανιτάρι πολύ δελεαστική για ανάρτηση... Η μεγαλύτερη χαρά βέβαια ήταν τα παιδικά χαμόγελα της παρέας... Εννοείται μαζί και το δικό μου χαμόγελο, αφού ανήκω στα παιδιά, ε;;;
Τώρα βέβαια, μέσα στην εξάντληση γίνονται οι ετοιμασίες για το αυριανό ταξίδι, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα ή μήπως μπορούμε δάσκαλε;;;... Κι όπως πολύ σοφά είπες, τι σημασία έχει αν είναι copa copana ή copacabana;; Το ίδιο υπέροχα θα περνούσαμε εφόσον ήμασταν αυτοί που θέλαμε να είμαστε... Αύριο λοιπόν τέτοια ώρα θα ξαναθυμηθώ τα φοιτητικά μου χρόνια, θα ξαναβρεθώ με φίλους μακρινούς αλλά καλούς, θα ξαναβρεθώ στα παλιά φοιτητικά λημέρια... Υπέροχο δώρο... Γιατί όπως όλοι γνωρίζετε εγώ ζω μέσα από τις αναμνήσεις μου και τρελαίνομαι από τη νοσταλγία για όμορφα πράγματα που έζησα στη ζωή μου... Οπότε όση εξάντληση κι αν υπάρχει, υπάρχει το γλυκό ταξίδι της αναμονής... Εν αναμονή του επόμενου ταξιδιού που θα πάμε όλοι μαζί παρέα!!...
Υ.Γ. Σκεφτόμουνα... μήπως σας ξεσηκώσω η επόμενη φορά που θα πάμε να είναι καθημερινή... Μια μικρή κοπάνα από τις δουλειές μας... τα πιτσιρίκια μας σχολείο... κι εμείς μια μικρή ανάπαυλα, χωρίς καθόλου σκέψεις... Έτσι για να το απολαύσουν λίγο και οι ψυχωτικοί της παρέας μας... Έτσι κουμπαρούλα;;;
Η ζωή της σύγχρονης γυναίκας προσπαθώντας να είναι καλή σε όλα.. Καλή με τον εαυτό της, καλή σύζυγος, καλή μητέρα, καλή νοικοκυρά, καλή εργαζόμενη, καλή φίλη, καλή κόρη, καλή αδελφή, καλή συνάδελφος... Καλή παντού και πάντα... Χωρίς ελαφρυντικά... Για αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους η σύγχρονη γυναίκα σήμερα πάσχει από κατάθλιψη αλλά κανείς γύρω της δεν το βλέπει.. Πολλές φορές ούτε η ίδια.. Για αυτό καμιά φορά η απoτύπωση των σκέψεων, ακόμα κι αν είναι σκόρπιες, βοηθάει...
Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου