Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια....

Δεν ξέρω τι λέει ο Michell ou για το τι έκανε όταν ήταν στην ηλικία μας, εγώ ξέρω πως έχοντας ξυπνήσει σήμερα από τις 6.30 με μόλις 4 ώρες ύπνο και με μπόλικο αλκοόλ να κυλάει στο αίμα μου, κι έχοντας ήδη πιει τον τρίτο καφέ, μου είναι αδύνατον να λειτουργήσω και να δουλέψω... Ευτυχώς που μέχρι στιγμής είναι ήσυχη μέρα στη δουλειά κι έτσι μπορώ και ανταπεξέρχομαι...
Αλλά βέβαια, εύκολο είναι να τα λες θεωρητικά κύριε κομοδινί... Στην πράξη όμως... Βέβαια όμως, αφού κάποιοι κοιμόντουσαν χθες το απόγευμα μέχρι τις 7, φυσικά και είχαν τρελή όρεξη και ενέργεια όταν εμείς καταρρέαμε... Και ποιος ξέρει τι άλλο ποτίσατε την κουμπάρα μου μετά που φύγαμε και το πρωί μ' έπαιρνε να με ξυπνήσει στη δουλειά στις 6.30.... Κι αφού προφανώς κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, με πήρε στο κινητό και μου λέει "κοιμάσαι;", Ναι της απαντάω. "Αχ συγνώμη καλά σ' αφήνω τότε"... Βρε πιωμένη τρελοκουμπάρα, να με ξυπνήσεις με πήρες που με είχε πάρει ο ύπνος και μ'έκλεισες άρον άρον επειδή κοιμόμουν να μη μου χαλάσεις τον ύπνο;;;;;;;;;;;;;............ Τι να πω τώρα;;... Βέβαια άμα ανακατεύουμε κρασιά με μπύρες, άστα... Ενώ εγώ κυρία.... Μόνο μπυρίτσα.... Και τα στοιχήματα για το πότε θα με πάρει ο ύπνος το χάσατε... Εγώ δεν κοιμάμαι στο αμάξι... Ή είμαι συνοδηγός ή δεν είμαι! Κοιμόταν η μία πίσω, άμα κοιμόμουν κι εγώ μπροστά ποιος ξέρει που θα καταλήγαμε... Το πρωί βέβαια που χτυπούσαν τα ξυπνητήρια, τα τηλέφωνα και ούτε το σώμα ούτε η ψυχή ακολουθούσε, συχτήρισα λίγο τις μπύρες, αλλά κανόνισα πρόγραμμα για μεσημεριανό ύπνο σήμερα.... Γιατί κακά τα ψέματα, όσο κι αν η ψυχή θέλει κι επιμένει να μένει στα εικοσικάτι, το σώμα δεν υπακούει όταν μπει μπροστά το 3...
Είδατε όμως πρόοδο ο Τέλης μου;; Αφού πρώτα κόλλησε γκρινίαση την κουμπάρα, εκείνος επανήλθε... Ευτυχώς βέβαια που ο δήθεν κουμπάρος (και μην παρεξηγείσαι όσο κι αν θέλεις, δήθεν είσαι!) την πότιζε κι έτσι σταμάτησε κι εκείνη την γκρίνια!!...
Ο καλύτερος του χωριού βέβαια ήταν ο δάσκαλος που απολάμβανε το καινούριο του τσιγάρο και δεν άφηνε λέξη να πέσει κάτω... Πάρε λίγο τα αφτιά σου πιο πέρα δάσκαλε....!! Αμάν πια, ακούς και γελάς μόνος σου απολαμβάνοντας αυτά που ακούς.... Άσε κάτι μάθαμε κι εμείς τόσα χρόνια δίπλα σου....
Τώρα είμαι σίγουρη πως οι γυναίκες της παρέας και κυρίως η κυρία με τη μέθοδο του βιβλίου, όλη νύχτα ονειρευόταν τον κύριο Rabbitman... που μετά τις περιγραφές του κουμπάρου, τον ποθήσαμε όλες....
Και τώρα πια, οι περισσότεροι της παρέας βρίσκεστε στην παραλία, και αλοίμονο σε εμάς που είμαστε ακόμα δουλειά και παλεύουμε να μη μας πάρει ο ύπνος.... Πέρα από τη γκρίνια όμως - και μην το σχολιάσετε - περάσαμε πολύ όμορφα κι ας ξεκινήσαμε απλώς για ένα γρήγορο καφεδάκι, κι ας μη μπορούσα εγώ να συμμετάσχω στο μπουγέλο... Είχα άξια αντικαταστάτρια όμως την κόρη μου... Και εις άλλα με υγεία...!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου