Για την ηρωίδα μας...

Για την ηρωίδα της παρέας... Το άκουσα στο ράδιο μέσα στο αμάξι καθώς επέστρεφα από τη δουλειά και κατευθείαν σκέφτηκα εσένα... Για δύο συγκεκριμένους στίχους... Ξέρεις εσύ...

Γιατί χωρίς τις κακές συνήθειες έχασες το γέλιο σου... το χαμόγελό σου... σε νιώθω... σε καταλαβαίνω... Εύχομαι να το νικήσεις... Ξέρω πως το μυαλό σου είναι πιο δυνατό...
Για σένα λοιπόν... για σένα που αντέχεις... όσο αντέχεις...