Υπάρχουν ορισμένες φορές που κάποιες καταστάσεις σε μπερδεύουν.. Που δεν μπορείς να καταλάβεις την συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σου.. Υπάρχουν ορισμένες στιγμές που νομίζω ότι είμαι πολύ λάθος… ότι δεν έχω καταλάβει τίποτα.. Μακάρι να υπήρχε ένα λεξικό να εξηγεί καταστάσεις και συμπεριφορές…
Αν και μπορείς να μάθεις να μεταφράζεις έναν άνθρωπο βάση των χαρακτηριστικών του προσώπου του και κάποιων κινήσεων, χρειάζεται πολύ χρόνο για να τα μάθεις αυτά και να τα χειρίζεσαι άριστα... Τι γίνεται όμως όταν δεν τα γνωρίζεις; Πως μπορείς να καταλαβαίνεις τους άλλους; Θέλω να πιστεύω ότι είμαι από τους ανθρώπους που καταλαβαίνουν αρκετά, αν και έρχονται στιγμές που λέω «τι έγινε τώρα; Μήπως δεν κατάλαβα κάτι σωστά;».. Και εκεί έρχεται η ανασφάλεια… ανασφάλεια για το αν έχεις καταλάβει τι γίνεται ή όχι.. και τότε μπερδεύεσαι.. Και εκεί αρχίζουν τα «σκαμπανεβάσματα» που κάποιοι μου λένε ότι δεν πρέπει να παθαίνω.. Αν και έχω μάθει να τα αντιμετωπίζω πλέον.. Απλά μερικές φορές είναι αναπόφευκτα.. Αναπόφευκτα γιατί υπάρχει αβεβαιότητα, και η αβεβαιότητα είναι το χειρότερο πράγμα..
Έχω μάθει στη ζωή μου ότι πρέπει να παλεύεις γι αυτά που θέλεις.. Και προσπαθώ πάντα να είμαι ξεκάθαρη.. Το καλύτερο είναι να κάνουμε αυτό που νιώθουμε γιατί μας βγαίνει πιο σωστά.. Χωρίς φόβο και ανασφάλειες.. Άλλωστε μία από τις αγαπημένες μου φράσεις είναι η παρακάτω:
«Μην αφήσεις τον φόβο της αποτυχίας να σε εμποδίσει απ το να αγωνιστείς!»
Κι όμως ο φόβος μερικές φορές υπάρχει.. Αλλά πρέπει να προσπαθούμε να τον αντιμετωπίζουμε.. Ποτέ δεν ήμουν καλή στο να δείχνω αυτό που αισθάνομαι.. Παρόλα αυτά έχω κάνει πολλές προόδους τελευταία.. Η αβεβαιότητα όμως σκοτώνει.. Αν και έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναπέσω.. Δεν θα το επιτρέψω.. Τίποτα δεν αξίζει να μου χαλάει τη διάθεση.. Μόνο πολύ σημαντικές καταστάσεις και όταν κάτι δεν περνάει απ το χέρι μου.. Όλα τα άλλα φτιάχνουν.. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο άλλωστε.. Παίζεις το παιχνίδι σου, προσπαθείς γι αυτό που θέλεις και αν είναι να γίνει θα γίνει..Αν δεν γίνει κάποιος λόγος θα υπάρχει.. Ίσως δεν έγινε για να γίνει κάτι καλύτερο.. Το σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε θετικά και να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή.. Και να τολμάμε.. Γιατί καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες.. Και ας νομίζουν οι άλλοι ότι ζούμε στον κόσμο μας και ότι δεν ακούμε, δεν καταλαβαίνουμε και δεν θυμόμαστε.. Αυτά που θέλουμε και τα ακούμε και τα καταλαβαίνουμε και τα θυμόμαστε.. Απλά μερικές φορές το να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις βοηθάει στο να αντιμετωπίζεις διάφορες καταστάσεις..
Γι αυτό λοιπόν εγώ επιλέγω να ζω στον «κόσμο μου» και να απολαμβάνω την κάθε στιγμή της ζωής μου, επιλέγοντας να με απασχολούν μόνο τα ζητήματα που εγώ θεωρώ σημαντικά και οι γνώμες των ανθρώπων που εγώ θεωρώ σημαντικούς. Όλα τα υπόλοιπα απλά περνάνε από μπροστά μου.. Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να την απολαμβάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο..!!
Τα σκαμπανεβάσματα νομίζω είναι φυσιολογικά κι ίσως αναπόφευκτα από τη στιγμή που υπάρχει η παρενέργεια του εγκεφάλου, το συναίσθημα.. Το αν είναι σημαντικά ή όχι, δεν έχει πολύ σημασία πιστεύω, όσο το να μάθουμε να τα αντιμετωπίζουμε όπως λες... Η αβεβαιότητα πράγματι είναι ότι χειρότερο ακόμα κι από μία αρνητική έκβαση ίσως... ή μήπως όχι;... με μία δεύτερη σκέψη, υπάρχει κάτι για το οποίο αγωνιούμε πολλούς μήνες και διαρκώς αναβάλεται και ζούμε στην αβεβαιότητα, η οποία μας τρελαίνει, αλλά ίσως να γίνεται για καλό... Για σκέψου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους ανθρώπους... δεν ξέρω... ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Αυτοί που δεν τολμούν, δεν ζουν και σίγουρα έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια στις κινήσεις τους, αλλά σίγουρα χάνουν και πολλά... Επιλογές είναι όμως...Δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο από το να είσαι ξεκάθαρη! Λίγοι θα το εκτιμήσουν, αλλά θα είναι αληθινοί...