Κι αναρωτιέμαι... μήπως τρέχω πολύ;... ή μήπως δεν έμαθα να τρέχω σωστά; ή μήπως θα ήταν καλύτερα να σέρνομαι;... Γιατί όλο πέφτω... κι όλο λέω θα ξανασηκωθώ... και μόλις σηκώνομαι ξαναπέφτω... Ξέρω κι εγώ; Μήπως υπάρχει κάποιος εκεί κάπου ψηλά και μου βάζει τρικλοποδιές;... Από την άλλη δεν μ' αρέσει να σέρνομαι...αλλά από την άλλη δεν θα ήθελα να υποβιβαστώ σε άνθρωπο που πέθανε στα 30 και τον θάψανε στα 80...
Κάποτε είχα ένα ρητό: "Μη γκρεμίσεις όσους σε γκρέμισαν... δείξτους μόνο πως δεν έπεσες ποτέ"... Αλλά πια, αναρωτιέμαι τι χαζό νόημα έχει αυτό.. Γιατί μήπως βλέποντας πως δεν μπορούν να σε γκρεμίσουν προσπαθούν ακόμα περισσότερο; Μήπως πρέπει κάποια στιγμή να γκρεμίσω κι εγώ αυτούς που με γκρέμισαν για να ησυχάσω;..Και δεν καταλαβαίνω πια γιατί πρέπει να κρύβομαι... Ναι, με γκρέμισαν.. έπεσα... χτύπησα... πόνεσα... και ξανασηκώθηκα... Αυτή δεν είναι μια αλήθεια που ισχύει για όλους μας; Άμα το κρύβουμε πονάει λιγότερο;...
Εμείς οι άνθρωποι πεθαίνουμε σε μία στιγμή και έχουμε την απαίτηση να μάθουμε τι είναι θάνατος, ενώ ζούμε τόσα χρόνια και δεν έχουμε μάθει τι θα πει ζωή...
Κάποτε είχα ένα ρητό: "Μη γκρεμίσεις όσους σε γκρέμισαν... δείξτους μόνο πως δεν έπεσες ποτέ"... Αλλά πια, αναρωτιέμαι τι χαζό νόημα έχει αυτό.. Γιατί μήπως βλέποντας πως δεν μπορούν να σε γκρεμίσουν προσπαθούν ακόμα περισσότερο; Μήπως πρέπει κάποια στιγμή να γκρεμίσω κι εγώ αυτούς που με γκρέμισαν για να ησυχάσω;..Και δεν καταλαβαίνω πια γιατί πρέπει να κρύβομαι... Ναι, με γκρέμισαν.. έπεσα... χτύπησα... πόνεσα... και ξανασηκώθηκα... Αυτή δεν είναι μια αλήθεια που ισχύει για όλους μας; Άμα το κρύβουμε πονάει λιγότερο;...
Εμείς οι άνθρωποι πεθαίνουμε σε μία στιγμή και έχουμε την απαίτηση να μάθουμε τι είναι θάνατος, ενώ ζούμε τόσα χρόνια και δεν έχουμε μάθει τι θα πει ζωή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου