Δεν είμαι εδώ για να προσγειωθώ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα...

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Για την απογοήτευση που είδα σε κάποια μάτια...

Προχθές η αλήθεια είναι ότι τα έχασα λιγάκι, όταν είδα σε κάποια μάτια τόση απογοήτευση... Σε έναν άνθρωπο που έχω συνηθίσει η αλήθεια είναι να βλέπω ένα δυναμισμό ακόμα και στην απελπισία... Με άκουγε και χωνόταν όλο και πιο βαθιά μέσα στην καρέκλα, χωρίς να φέρνει αντιρρήσεις, χωρίς αντίλογο, χωρίς τίποτα...
 Έφταιγε η κούραση υποθέτω και ελπίζω... Ξέρω... Ξέρω... Η αβεβαιότητα είναι χειρότερη από την απογοήτευση... Αλλά συνήθως δεν πετυχαίνουμε κάτι αν δεν προσπαθήσουμε, στο μέτρο το δυνατό, που επιτρέπει ο χαρακτήρας και η ιδιοσυγκρασία του καθενός. Και η εμπειρία του επίσης. Μπορεί να απογοητευτείς αν αποτύχεις, αλλά είσαι σίγουρα χαμένος αν δεν προσπαθήσεις... Ξέρουμε πολύ καλά πια, πως στη ζωή δεν μας έρχονται τα πράγματα όπως τα θέλουμε, αλλά ξέρω με βεβαιότητα πια να πω ότι είναι συνήθως για καλό και το έχουμε αναλύσει αρκετά αυτό νομίζω...Πολλές φορές, ξέρω, όταν ζω κι εγώ μία κατάσταση είναι δύσκολο να το δω έτσι, αλλά υπάρχουν άνθρωποι γύρω μου να μου το θυμίζουν...
Ήθελα να σου πω, να θυμάσαι, ότι τίποτα δεν είναι τόσο καλό όσο φαίνεται από πριν. Χρησιμοποιούμε άθελά μας πολλές φορές τη φαντασία μας και μυθοποιούμε καταστάσεις και ανθρώπους... Και ξέρεις καλά ότι έχω παραδείγματα να σου πω... Μη βάζεις πολύ ψηλά ανθρώπους, γιατί θα απογοητεύεσαι πολύ μετά με την πραγματικότητα... Άφηνέ τους να ανεβαίνουν μόνοι τους - εφόσον το αξίζουν - ψηλά στο μυαλό σου... Οι περισσότερες δυστυχίες μου προέρχονται από το γεγονός ότι είχα υπερβολικά καλή γνώμη για τους άλλους... Κάποιοι το ονομάζουν αυτό αφέλεια... παιδική αφέλεια... Μαθαίνουμε με τον καιρό και έτσι αποκτάμε την εμπειρία... Η απογοήτευση είναι ένα είδος χρεοκοπίας. Χρεοκοπίας επειδή ξοδεύουμε πολλά σε προσδοκίες... Νομίζω ότι αρκεί απλά να θέλουμε κάτι, να το προσπαθούμε όσο μας επιτρέπεται και μετά να αφήνουμε το χρόνο να αναλάβει καθήκον... Το ότι κάποιος κάποια στιγμή ήταν η αιτία να μη γίνει κάτι, ίσως ήταν μια γερή δόση τύχης. Είτε γιατί για κάποιους λόγους που τώρα μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε να μην έπρεπε να γίνει, είτε γιατί δεν έπρεπε να γίνει σε εκείνο το μέρος, εκείνη την ώρα και με τις υπάρχουσες συνθήκες... Όχι όμως απογοήτευση... Και όχι τόση απογοήτευση... Είναι κάτι όμορφο, σε μία όμορφη περίοδο της ζωής σου... Απλά ζήσε και απόλαυσέ το... Κι αν θε ναρθει, θαρθει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου