Η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους

Όσο ανόητο είναι να εμπιστεύεσαι τους πάντες, άλλο τόσο ανόητο είναι να μην εμπιστεύεσαι κανέναν! Και η εμπιστοσύνη είναι κάτι που κερδίζεται... Με τον καιρό...
 Και για μία καρκίνο μάνα είναι απίστευτα δύσκολο να εμπιστευτεί το παιδί της σε κάποιον... Πόσο μάλλον όταν είναι γεμάτη ανασφάλειες και φοβίες για τα πάντα... Υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι, ελάχιστοι εώς και κανένας στους οποίους θα εμπιστευόμουν το παιδί μου έστω και για λίγο σε ένα πολυσύχναστο μέρος... Είναι μία από τις μεγάλες μου φοβίες... Προσπαθώ να παλεύω με αυτές και να τις νικάω όποτε μπορω... Χθες είχα μία μικρή νίκη... Κατάφερα να νικήσω μία φοβία, αλλά για να το πετύχεις αυτό πρέπει να το κάνεις με κάποιον που εμπιστεύεσαι πολύ... Και στον άνθρωπο που εμπιστεύτηκα να γίνει νονά του παιδιού μου, μπορώ να εμπιστευτώ και το παιδί μου... Γιατί είναι δοκιμασμένη... Γιατί έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μας... Γιατί το αξίζει... Για αυτό μην απορείς για την κίνηση που έκανα, ήταν ένα μεγάλο βήμα για μένα και το ξέρεις... Και φυσικά η έκφραση "το παιδί μου και τα μάτια σου", δεν θα μπορούσε να λείπει... Απλά να θυμάσαι ότι την εμπιστοσύνη την κέρδισες... Και την αξίζεις...